Honeypots

Een honeypot is een beveiligingsmechanisme dat wordt gebruikt om aanvallers te lokken, te detecteren en te analyseren. Het is in feite een valstrik die speciaal is ontworpen om cybercriminelen aan te trekken door kwetsbare systemen of waardevolle informatie te simuleren. Een honeypot-aanval verwijst dan naar een situatie waarin een aanvaller per ongeluk of bewust een honeypot aanvalt in plaats van een echt doelwit.

Hoe werkt een Honeypot?

Een honeypot lijkt op een echt systeem, zoals een server, een netwerk, of een database, maar het is in werkelijkheid een gecontroleerde omgeving die geen echte bedrijfsinformatie bevat. Wanneer een aanvaller probeert in te breken, kan de honeypot gedetailleerde gegevens vastleggen over de aanvalstechnieken, de gebruikte malware, en de acties van de aanvaller. Deze informatie is zeer waardevol voor beveiligingsexperts om nieuwe dreigingen te begrijpen en om verdedigingsmechanismen te verbeteren.

Doel van een Honeypot

  • Detectie van aanvallen: Het fungeert als een vroege waarschuwingssysteem, waarbij het activiteiten kan identificeren die anders onopgemerkt zouden kunnen blijven.
  • Afleiding: Het leidt aanvallers af van echte, kritieke systemen door hen naar een minder belangrijk of zelfs nepdoel te lokken.
  • Informatie verzamelen: Het helpt bij het verzamelen van informatie over aanvallers, hun motieven en methoden, wat nuttig is voor het ontwikkelen van betere beveiligingsstrategieën.

Soorten Honeypots

  • Production Honeypots: Deze worden gebruikt binnen echte productieomgevingen om aanvallers af te leiden van waardevolle gegevens.
  • Research Honeypots: Deze zijn bedoeld voor onderzoeksdoeleinden om meer te leren over de methodologie van aanvallers en nieuwe aanvalsvectoren.

Voor- en Nadelen van Honeypots

Voordelen:

  • Verzamelen van waardevolle inlichtingen zonder risico voor echte systemen.
  • Eenvoudige identificatie van verdachte activiteiten, omdat normaal verkeer vrijwel afwezig is.
  • Het creëert een afschrikkende omgeving voor aanvallers.

Nadelen:

  • Beperkt tot de aanvallen die specifiek gericht zijn op de honeypot.
  • Kan zelf een doelwit worden als de aanvaller ontdekt dat het een honeypot is.
  • Vereist een zorgvuldige implementatie om niet per ongeluk het eigen netwerk bloot te stellen.

Conclusie

Honeypots zijn een krachtig hulpmiddel in het arsenaal van cyberbeveiliging. Ze helpen niet alleen bij het detecteren van aanvallen, maar bieden ook waardevolle inzichten in het gedrag en de methoden van cybercriminelen. Echter, ze moeten zorgvuldig worden geïmplementeerd en beheerd om effectief te zijn en om te voorkomen dat ze zelf een risico vormen.

Honetoken?

Het verschil tussen een honeypot en een honeytoken ligt voornamelijk in hun vorm en doel binnen een netwerkbeveiligingsstrategie.

Honeypot

Zoals eerder uitgelegd, is een honeypot een volledige systeemomgeving die is ontworpen om aanvallers te lokken en hun activiteiten te observeren. Het kan een nepserver, netwerksegment, of applicatie zijn die lijkt op een echt onderdeel van de IT-infrastructuur. Het doel van een honeypot is om aanvallers af te leiden van echte systemen en om waardevolle informatie te verzamelen over de aanvalsmethoden en -strategieën.

Honeytoken

Een honeytoken daarentegen is een specifieke, vaak kleine, datapunt of artefact dat is ontworpen om te functioneren als een lokaas binnen een echte omgeving. Honeytokens kunnen verschillende vormen aannemen, zoals:

  • Valse gebruikersaccounts: Niet-gebruikte of nepaccounts die zijn geconfigureerd om geen echte toegang te bieden, maar die wel gelogd worden wanneer iemand probeert in te loggen.
  • Nepbestanden of -mappen: Bestanden of mappen die worden gemarkeerd als 'gevoelig' of 'vertrouwelijk' om nieuwsgierige aanvallers aan te trekken.
  • Valse creditcardgegevens: Nep-creditcardnummers die kunnen worden gebruikt om te detecteren wanneer deze gegevens worden gestolen en gebruikt.

Het idee achter een honeytoken is dat het verborgen is binnen een echte productiesysteem, en dat het toegang of interactie met het honeytoken onmiddellijk verdachte activiteiten signaleert.

Belangrijkste Verschillen

  1. Omvang en Complexiteit:

    • Honeypot: Een complete (virtuele) systeemomgeving die simuleert een echt systeem te zijn.
    • Honeytoken: Een klein, specifiek gegevenspunt of artefact binnen een echt systeem.

  2. Doel:

    • Honeypot: Ontworpen om aanvallers af te leiden, te observeren en te analyseren.
    • Honeytoken: Ontworpen om verdacht gedrag in een echt systeem te detecteren door lokken te bieden die normaal niet zouden worden aangeraakt door legitieme gebruikers.

  3. Implementatie:

    • Honeypot: Wordt vaak opgezet als een apart systeem of netwerkomgeving die losstaat van kritieke infrastructuur.
    • Honeytoken: Wordt geïntegreerd binnen bestaande systemen en databases als een manier om te detecteren wanneer een aanvaller toegang heeft tot gevoelige of verborgen informatie.

Voorbeeldscenario

Stel dat je een database hebt met klantgegevens. Je zou een honeytoken kunnen toevoegen door een nepaccount met fictieve gegevens toe te voegen. Als iemand deze gegevens probeert te benaderen of te gebruiken, weet je onmiddellijk dat er een inbreuk is geweest, omdat niemand behalve een aanvaller deze gegevens zou moeten kunnen vinden of gebruiken.

Conclusie

Zowel honeypots als honeytokens zijn effectieve middelen in cyberbeveiliging, maar ze worden op verschillende manieren gebruikt. Een honeypot is een bredere val die aanvallers actief probeert te lokken en te observeren, terwijl een honeytoken een subtiel lokaas is dat zich in een echt systeem bevindt om inbreukpogingen te detecteren.