PoC
Proof Of Concept een methode om de haalbaarheid te demonstreren.
Een Proof of Concept (PoC) is een methode om de praktische haalbaarheid van een concept, theorie, technologie, idee of functionaliteit te bepalen.
Een PoC wordt toegepast in het beginstadia van productontwikkeling, de methode zal worden gebruikt om te beoordelen of het idee gerealiseerd zou kunnen worden. Het is een ‘try and test’ methode. Je test feitelijk een aanname, waarvan je wilt weten of het concept of idee uitvoerbaar is.
Er zijn meerdere definities van een PoC. Het oorspronkelijke doel was om te bepalen of een idee technisch uitvoerbaar was. De term is namelijk voor het eerst gebruikt door NASA om het onderzoek naar de haalbaarheid van een technische innovatie te duiden.
Daarna zijn er allerlei aanvullingen gekomen, waarbij sommige definities zelfs de klant al meenemen in de definitie. De meerderheid van de PoC-definities hanteert een vorm van bovenstaande stelling met toevoegingen als: dat een PoC een interne activiteit is, die beperkt is in omvang en niet volledig behoeft te zijn.
Door gebruik te maken van een Proof of Concept leer je of het idee ontwikkeld kan worden en valideer je de technische haalbaarheid. Een PoC wordt veel toegepast binnen software ontwikkeling. De kernvraag voor alle PoC’s:
Doel van PoC
Er zijn verschillende fasen in het tot stand komen van een idee naar product. Er is derhalve ook sprake van een aantal methodieken. De theoretische volgorde is: eerst een Proof of Concept (PoC), dan een Prototype, vervolgens een pilot en dan een Minimum Viable Product.
Op het gebied van informatiebeveiliging omvat PoC het modelleren van de werking van software of een exploit met het oog op het bepalen van de optimale manieren om een computersysteem te beschermen - of het potentieel om compromissen te sluiten.